Liesbeth Van Impe: "Heel Brussel zou een beetje TADA moeten zijn"

TADA prijst zich gelukkig met alle bekende en minder bekende Belgen die hun energie in onze jongeren steken. Zo ook Liesbeth Van Impe, hoofdredactrice van Het Nieuwsblad, die het voorbije jaar bijna één weekend per maand in TADA’s weekendschool te Molenbeek present tekende. 

“Al tien jaar woon ik in Molenbeek, maar wat wist ik eigenlijk over de gemeente? Ik wilde een positief engagement opnemen, waarmee ik kan helpen om Molenbeek beter te maken. 

Voor de krant schrijf ik heel veel meningen, maar soms is het beter om iets te doen. 

In september 2015 – de periode waarin al mijn buren werden opgepakt (lacht) – werd me gevraagd of ik een atelier wilde geven voor TADA. Dat ging over journalistiek. Met een groep zijn we een interview gaan afnemen met een jeugdcommissaris. De jongeren moesten vragen verzinnen en het interview uitschrijven. Dat was heel geestig. Daarna heb ik aan TADA gezegd: je mag mij voor alles bellen. Dat hebben ze sindsdien gedaan en in Molenbeek ben ik een van de vaste vrijwilligers.”

“Bij TADA werken we heel hard aan het zelfvertrouwen. Ik had onderschat hoe belangrijk dat zelfvertrouwen is, het fundamenteel vertrouwen dat je dingen kan. Dat je kan ontdekken dat je goed bent in iets, wat je op voorhand niet wist. In het onderwijs gebeurt dat, denk ik, soms nog veel te weinig. Daar stroomt een hele generatie jongeren uit die ervan overtuigd is dat ze niet veel kan. Voor kinderen met mijn achtergrond, uit het verre West-Vlaanderen waar je schouderklopjes kreeg, is dat evident. Hier zie je hoe hongerig ze daarnaar zijn.”

“TADA is een bijna noodzakelijke aanvulling op het onderwijs, waarvan we weten dat er in Brussel heel veel dingen niet optimaal lopen. Dit vind ik frustrerend: TADA bestaat, iedere zaterdag opnieuw. Waarom doen we zo een dingen niet veel meer? Hoe lang spreken we over de problemen met het Brussels onderwijs, de Brusselse arbeidsmarkt, de Brusselse jongeren? Ik weet niet hoe vaak we al gezegd hebben dat we met een verloren generatie zitten. Gaan we dat nu blijven zeggen of gaan we er iets aan doen?”

“Met een klein duwtje in de rug, met een klein beetje ondersteuning, doe je veel. Voor mij is het hoopvolle aan TADA dat ik oprecht geloof dat het een verschil maakt. Het gaat niet alles oplossen, maar het is het soort bouwsteentjes waarvan we er in Brussel veel meer nodig hebben om dat verhaal eindelijk te kunnen veranderen. Soms denk ik: heel Brussel zou een beetje TADA moeten zijn, in zijn ingesteldheid, zijn ambitie en in zijn zorg voor de jongeren.”*

Ben je het eens met Liesbeth? Bekijk hier de mogelijkheden om bij te dragen!

* Interview door Bruzz.